Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

επιτέλους

Κουράστηκα να κοιτάζω

από το τζάμι σαν ξένος

και να τρέφομαι με

ψεύτικες ελπίδες

που με ταΐζει

η αυταπάτη της αισιοδοξίας

«Ότι κάτι θα γίνει».

Θέλω να γελάσω

και ας φανούν τα σάπια δόντια

της ψυχής μου

και η πρησμένη

από τη στέρηση γλώσσα μου.

Κουράστηκα

δεν θέλω να είμαι έτσι

ούτε να ταΐζω το τέρας της μοναξιάς

που κατατρώει το σώμα και το μυαλό μου

χορεύοντας και τραγουδώντας.

Από αυτή τη γιορτή θέλω να λείπω

και εγώ μια φορά επιτέλους.

Κουράστηκα πια…

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

γρατζουνιές

Νομίζω πως ο χρόνος

αυτός που έχω δανειστεί

τελειώνει

Και στις γρατζουνιές και στα αίματα μέσα

απολαμβάνω την ηδονή της τελευταίας κίνησης