φοβάμαι

Για δες που καταντήσαμε. Να χρειάζεται να εξωτερικεύουμε τις σκέψεις σε ένα απρόσωπο παλιομηχάνημα. Μα καλά τι έγιναν οι φίλοι μου; Εδώ είναι αλλά πλέον μεγαλώσαμε και μάλλον βαριόμαστε να λέμε τα ίδια και τα ίδια; Κουράσαμε και κουραστήκαμε. Οπότε τι να πεις για πράγματα που ήδη γνωρίζεις τις απαντήσεις. Εντάξει τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εμπιστεύεσαι αλλά… Αλλά πάντα αυτό το αλλά είναι που τα χαλάει όλα.
Τελευταία νιώθω να αναρρώνω. Να επανέρχομαι μετά από τα πλέον τραγικά Χριστούγεννα της ζωής μου. Δείχνουν να διορθώνουν πράγματα, όμως δεν θέλω να έχω προσδοκίες. Φοβάμαι να έχω όπως φοβάμαι να χαρώ για να μη το γκαντεμιάσω το πράγμα. Θα δείξει

βιδες

Δεν έχω κουράγιο να γράψω. Τα νεύρα μου είναι σε τραγική καταστάση. Ρε μήπως να πάρω μολότωφ και αλυσίδες και να τα κάνω βίδες;