Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

ΠΕΤΑΩ


Δε με βλέπεις που πετάω;
Που περήφανα ανοίγω τις φτερούγες μου.
Που κόβω τον άνεμο στα δύο.
Που αμέριμνα πηγαίνω από μέρος σε μέρος.
Που διασκεδάζω με τα ταξίδια μου.
Που έχω απίστευτες εμπειρίες.
Που έχω ιστορίες να σου πω.
Δε με βλέπεις που πετάω;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

''..
Σε θαβω και κλαιω κουρασμενη φωτια
Το ξερω πως φταιω που δεν υπαρχεις πια
Μα τωρα μπορω να σωπαινω μπορω να γελαω
μπορω να πεταω με δυο σπασμενα φτερα
μπορω να πεταω με δυο διαλυμενα φτερα
να σ΄ αγαπαω κι ας μην υπαρχεις πια

Μπορω να σε βλεπω
Μπορω να σ΄ ακουω
Μπορω να σ΄ αγγιζω
Κι ας μην υπαρχεις πια
..''

xxx

apisteutos είπε...

Αγάπη μου εσύ...


Τα λόγια είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο

Ανώνυμος είπε...

σφαλισα τα παραθυρα
εκρυψα κατα απο τα σεντονια
τις λεξεις κι
απεδρασα απο το κελι μου
οσο ειχα ακομα νυχια κ δοντια
για να κρατηθω απο τον ωμο σου


καλημερα
xxx

apisteutos είπε...

Έλα και ανέβα στις φτερούγες μου σε μέρη να πάμε.

Πέρα από τις παραισθήσεις του τίποτα, έξω από το σύνορο.

Έλα να αφήσουμε πίσω τα σακαταμένα μας μυαλά...